ՀԱՅԵՐԵՆ-ՌՈՒՍԵՐԵՆ  Армяно-Русский

словарь общеупотребительных слов, научная, техническая, общественно-политическая терминология

ԴՅ

Ա +- Բ +- Գ +- Դ +- Ե +- Զ +- Է +- Ը Թ +- Ժ +- Ի +- Լ +- Խ +- Ծ +- Կ +- Հ +- Ձ +- Ղ +- Ճ +- Մ +- Յ Ն +- Շ +- Ո +- Չ +- Պ +- Ջ +-
Ռ +- Ս +- Վ +- Տ +- Ր Ց +- ՈՒ +- Փ +- Ք +- Օ +- Ֆ +-
Website menu
Для поиска напишите слово (полное или часть) по-русски или по-армянски.
Search AA aa Aa
in the title or description
ԴՅՈՒԹ, ի (սնոտ.) Волшебник, чародей (книжн.), чудодей (устар.).
ԴՅՈՒԹԱԳԵՂ, ա. Очаровательный, чарующий, обворожительный.
ԴՅՈՒԹԱԼԻ, տե՛ս Դյութիչ։
ԴՅՈՒԹԱԿԱՆ, ա. 1. Колдовской, волшебный, магический, чародейский (книжн.). 2. Чарующий, обворожительный.
ԴՅՈՒԹԱՀՐԱՇ, ա. Волшебный, прекрасный.
ԴՅՈՒԹԱՆՈՒՅՇ, ի 1. Волшебница, колдунья. 2. (փխբ.) Богиня.
ԴՅՈՒԹԱՆՔ, ի 1. Колдовство, волшебство. 2. (փխբ.) Очарование, чары.
ԴՅՈՒԹԱՎԱՐՍ, ա. С обворожительными волосами.
ԴՅՈՒԹԵԼ, եցի 1. (սնոտ.) Колдовать. 2. (փխբ.) Очаровывать, очаровать.
ԴՅՈՒԹԻՉ, ա. 1. Колдовской, волшебный. 2. (փխբ.) Очаровательный, прелестный.
ԴՅՈՒԹՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Колдовство, волшебство. 2. (փխբ.) Очарование, чары.
ԴՅՈՒԹՈՒՄ, թման 1. Колдовство, ворожба. 2. (փխբ.) Очаровывание.
ԴՅՈՒԹՎԱԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Зачарованность.
ԴՅՈՒԹՎԵԼ, վեց 1. Околдовываться. 2. (փխբ.) Очаровываться, пленяться, прельщаться.
ԴՅՈՒՐ, տե՛ս Դյուրին։
ԴՅՈՒՐԱԲԵԿ, ա. 1. Ломкий, хрупкий. Դյուրաբեկ ամանեղեն ломкая посуда. 2. (փխբ.) Чувствительный, ранимый, уязвимый, хрупкий.
ԴՅՈՒՐԱԲԵԿՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Ломкость, хрупкость. 2. (փխբ.) Чувствительность, ранимость, уязвимость, хрупкость.
ԴՅՈՒՐԱԲՈՐԲՈՔ, ա. Вспыльчивый, горячий, несдержанный, необузданный, запальчивый.
ԴՅՈՒՐԱԲՈՐԲՈՔՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Вспыльчивость, горячность, несдержанность, необузданность, запальчивость.
ԴՅՈՒՐԱԳԻՆ, տե՛ս Էժանագին։
ԴՅՈՒՐԱԳԼՈՐ, ա. Каткий.
ԴՅՈՒՐԱԳՅՈՒՏ, ա. Легко приобретаемый, легко приобретённый.
ԴՅՈՒՐԱԳՈՐՈՎ, տե՛ս Դյուրազգաց։
ԴՅՈՒՐԱԳՐԳԻՌ, տե՛ս Դյուրաբորբոք։
ԴՅՈՒՐԱԳՐԳՌՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Դյուրաբորբոքություն։
ԴՅՈՒՐԱԴԱՐՁ (հնց.) Поворотливый, увёртливый, вёрткий.
ԴՅՈՒՐԱԴԱՐՁԻԿ (հնց.) Поворотливый, увёртливый, вёрткий.
ԴՅՈՒՐԱԴԱՐՁՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Вёрткость, поворотливость.
ԴՅՈՒՐԱԶԳԱ տե՛ս Դյուրազգաց։
ԴՅՈՒՐԱԶԳԱԾ տե՛ս Դյուրազգաց։
ԴՅՈՒՐԱԶԳԱԾՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Դյուրազգացություն։
ԴՅՈՒՐԱԶԳԱՑ, ա. 1. Впечатлительный, восприимчивый. 2. Чуткий.
ԴՅՈՒՐԱԶԳԱՑՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Впечатлительность, восприимчивость. 2. Чуткость.
ԴՅՈՒՐԱԹԱՎԱԼ, տե՛ս Դյուրագլոր։
ԴՅՈՒՐԱԹԱՓԱՆՑ, ա. 1. Легко проницаемый. 2. Легко проникающий.
ԴՅՈՒՐԱԹԵՔ, ա. 1. Гибкий, легко сгибающийся, гнущийся. 2. (փխբ.) Сговорчивый, уступчивый, покладистый, податливый.
ԴՅՈՒՐԱԹԵՔՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Гибкость. 2. (փխբ.) Сговорчивость, уступчивость, покладистость, податливость.
ԴՅՈՒՐԱԼԻ 1. ա. Приятный. 2. մ. Приятно.
ԴՅՈՒՐԱԼՈՒԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան (քիմ.) Легкорастворимость.
ԴՅՈՒՐԱԼՈՒՅԾ, ա. (քիմ.) Легкорастворимый.
ԴՅՈՒՐԱԼՈՒՐ, տե՛ս Հեշտալուր։
ԴՅՈՒՐԱԽԱԲ, ա. Легковерный.
ԴՅՈՒՐԱԽՈՒՄ, ա. Легко пьющийся, приятный на вкус.
ԴՅՈՒՐԱԾԱԽ, ա. Ходовой, имеющий спрос, пользующийся спросом, ходкий (разг.). Դյուրածախ ապրանք ходовой товар.
ԴՅՈՒՐԱԾԻՆ, ա. 1. Легко рождаемый. 2. Легко рождающий.
ԴՅՈՒՐԱԿԱՏԱՐ, ա. Удобоисполнимый, легкоисполнимый.
ԴՅՈՒՐԱԿԵԶ, տե՛ս Դյուրավառ 1 նշան.։
ԴՅՈՒՐԱԿԵՑԻԿ, տե՛ս Բարեկեցիկ։
ԴՅՈՒՐԱԿԵՑՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Բարեկեցություն։
ԴՅՈՒՐԱԿՅԱՑ, տե՛ս Բարեկեցիկ։
ԴՅՈՒՐԱԿՈՐ, ա. 1. Гибкий, легко сгибающийся, гнущийся. 2. (փխբ. հզվդ.) Уступчивый, сговорчивый.
ԴՅՈՒՐԱԿՈՐԾԱՆ ա. Шаткий, непрочный, легко разрушаемый.
ԴՅՈՒՐԱԿՈՐԾԱՆԵԼԻ ա. Шаткий, непрочный, легко разрушаемый.
ԴՅՈՒՐԱԿՈՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Гибкость. 2. (փխբ. հազվդ.) Уступчивость, сговорчивость.
ԴՅՈՒՐԱԿՌԵԼԻ, ա. Ковкий.
ԴՅՈՒՐԱԿՌԵԼԻՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Ковкость.
ԴՅՈՒՐԱԿՐԵԼԻ, ա. Портативный, удобный для ношения.
ԴՅՈՒՐԱՀԱԼ, ա. Легкоплавкий.
ԴՅՈՒՐԱՀԱԼՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Легкоплавкость.
ԴՅՈՒՐԱՀԱՂՈՐԴ, ա. 1. (ֆիզ.) Хорошо проводящий (ток, звук). 2. Общительный.
ԴՅՈՒՐԱՀԱՃ, ա. Уступчивый, податливый, сговорчивый.
ԴՅՈՒՐԱՀԱՃՈՒԹՅՈՒՆ, թ։ան Уступчивость, податливость, сговорчивость.
ԴՅՈՒՐԱՀԱՄԲՈՒՅՐ, տե՛ս Բարեհամբույր։
ԴՅՈՒՐԱՀԱՍ, ա. Скороспелый.
ԴՅՈՒՐԱՀԱՍԿԱՆԱԼԻ, ա. Удобопонятный, доходчивый.
ԴՅՈՒՐԱՀԱՍԿԱՆԱԼԻՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Դյուրըմբռնելիություն։
ԴՅՈՒՐԱՀԱՎԱՆ, ա. 1. Нетребовательный, неприхотливый, непритязательный, неразборчивый, невзыскательный. 2. Простодушный, бесхитростный, простой.
ԴՅՈՒՐԱՀԱՎԱՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Нетребовательность, неприхотливость, непритязательность, неразборчивость, невзыскательность. 2. Простодушие, бесхитростность, простота.
ԴՅՈՒՐԱՀԱՎԱՏ, ա. Легковерный.
ԴՅՈՒՐԱՀԱՎԱՏՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Легковерие.
ԴՅՈՒՐԱՀԱՐՄԱՐ, ա. Комфортабельный, удобный.
ԴՅՈՒՐԱՀԱՐՄԱՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Комфортабельность.
ԴՅՈՒՐԱՀՆԱԶԱՆԴ, ա. Покорный, смиренный.
ԴՅՈՒՐԱՀՈՍ, ա. Легкоструйный.
ԴՅՈՒՐԱՀՈՒՅԶ, ա. (հզվդ.) Эмоциональный, экспансивный, возбудимый.
ԴՅՈՒՐԱՀՈՒՆՉ, տե՛ս Դյուրահնչուն։
ԴՅՈՒՐԱՃԿՈՒՆ, ա. Гибкий, увёртливый.
ԴՅՈՒՐԱՄԱԾ, ա. Липкий, клейкий.
ԴՅՈՒՐԱՄԱԾՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Липкость, клейкость.
ԴՅՈՒՐԱՄԱՇ, ա. Непрочный, неноский, легко изнашиваемый.
ԴՅՈՒՐԱՄԱՇՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Непрочность, быстрая, скорая изнашиваемость.
ԴՅՈՒՐԱՄԱՏՈՒՅՑ ա. 1. Доступный. 2. Удобопонятный.
ԴՅՈՒՐԱՄԱՏՉԵԼԻ ա. 1. Доступный. 2. Удобопонятный.
ԴՅՈՒՐԱՄԱՐՍ ա. 1. Удобоваримый. Դյուրամարս կերակուր удобоваримая пища. 2. (հզվդ., փխբ). Усвояемый, доходчивый.
ԴՅՈՒՐԱՄԱՐՍԵԼԻ ա. 1. Удобоваримый. Դյուրամարս կերակուր удобоваримая пища. 2. (հզվդ., փխբ). Усвояемый, доходчивый.
ԴՅՈՒՐԱՄԱՐՍՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Удобоваримость. 2. (հզվդ.) Усвояемость, доходчивость.
ԴՅՈՒՐԱՄԵՏ, ա. Склонный, расположенный (к чему).
ԴՅՈՒՐԱՄՈՌԱՆԱԼԻ, ա. Легко забывающийся.
ԴՅՈՒՐԱՄՈՌԱՑ, ա. 1. տե՛ս Դյուրամոռանալի։ 2. Забывчивый, беспамятный.
ԴՅՈՒՐԱՆԱԼ, ացավ Облегчаться, облегчиться, стать лёгким, доступным.
ԴՅՈՒՐԱՆՅԱՆԵԼԻ ա. Легко проходимый, проходящий.
ԴՅՈՒՐԱՆՑ ա. Легко проходимый, проходящий.
ԴՅՈՒՐԱՇԱՐԺ ա. 1. Подвижной, поворотливый, живой. 2. Изменчивый, неустойчивый.
ԴՅՈՒՐԱՇԱՐԺԵԼԻ ա. 1. Подвижной, поворотливый, живой. 2. Изменчивый, неустойчивый.
ԴՅՈՒՐԱՇԱՐԺՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Поворотливость, подвижность. 2. Изменчивость, неустойчивость.
ԴՅՈՒՐԱՇԵՋ, ա. Легкогасимый.
ԴՅՈՒՐԱՌԻԿ, ա. (հզվդ.) Доступный.
ԴՅՈՒՐԱՍԱՀ, ա. 1. Каткий (прост.), скользкий. 2. Быстротекущий, быстротечный (устар., поэт.).
ԴՅՈՒՐԱՍԱՀՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Скользкость. 2. Быстротечность (устар. поэт.)
ԴՅՈՒՐԱՍԱՅԹԱՔ, ա. 1. Спотыкающийся, спотыкливый (прост.). 2. (փխբ.) Неустойчивый, легко заблуждающийся.
ԴՅՈՒՐԱՍՈՒՆ, ա. Изнеженный, выхоленный.
ԴՅՈՒՐԱՍՏԵՂԾ, ա. Легко создаваемый, с лёгкостью созданный.
ԴՅՈՒՐԱՎ, մ. (հնց.) С лёгкостью, легко, без труда.
ԴՅՈՒՐԱՎԱՃԱՌ, ա. Ходкий, ходовой.
ԴՅՈՒՐԱՎԱՌ, ա. 1. Легковоспламеняющийся. 2. (փխբ.) Восторженный. 3. տե՛ս Դյուրաբորբոք։
ԴՅՈՒՐԱՎԱՌՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Легковоспламеняемость. 2. (փխբ.) Восторженность. 3. տե՛ս Դյուրաբորբոքություն։
ԴՅՈՒՐԱՏԱՐ, ա. 1. Легко перевозимый, портативный. 2. Легко переносимый, не причиняющий неприятных ощущений.
ԴՅՈՒՐԱՐՏԱՍԱՆԵԼԻ, ա. Удобопроизносимый.
ԴՅՈՒՐԱՑՆԵԼ, որի Облегчать, облегчить.
ԴՅՈՒՐԱՑՈՒՄ, ցան Облегчение.
ԴՅՈՒՐԱՑՎԵԼ, վեց Облегчаться, облегчиться, сделаться лёгким, удобным.
ԴՅՈՒՐԱՓԽՐՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Դյուրափխրունություն։
ԴՅՈՒՐԱՓԽՐՈՒՆ, ա. Рассыпчатый, очень рыхлый.
ԴՅՈՒՐԱՓԽՐՈՒՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Рассыпчатость, рыхлость.
ԴՅՈՒՐԱՓՈԽ ա. 1. Изменчивый, легко изменяющийся. 2. Изменчивый, Переменчивый (разг.), непостоянный (о человеке).
ԴՅՈՒՐԱՓՈՓՈԽ ա. 1. Изменчивый, легко изменяющийся. 2. Изменчивый, Переменчивый (разг.), непостоянный (о человеке).
ԴՅՈՒՐԱՓՈՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Изменчивость. 2. Изменчивость, переменчивость (разг.), непостоянство (о человеке).
ԴՅՈՒՐԸՄԲՌՆԵԼԻ, ա. Удобопонятный, легко усваиваемый.
ԴՅՈՒՐԸՄԲՌՆԵԼԻՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Удобопонятность.
ԴՅՈՒՐԸՄԲՌՆՈՂՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Понятливость.
ԴՅՈՒՐԸՆԹԵՌՆԵԼԻ, ա. Удобочитаемый.
ԴՅՈՒՐԸՆԹԵՌՆԵԼԻՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Удобочитаемость.
ԴՅՈՒՐԸՆԿԱԼ ա. Легко воспринимаемый.
ԴՅՈՒՐԸՆԿԱԼԵԼԻ ա. Легко воспринимаемый.
ԴՅՈՒՐԸՆՏԵԼ, ա. 1. Уживчивый (о человеке). 2. Легко приручаемый (о животном).
ԴՅՈՒՐԸՆՏԵԼՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Уживчивость.
ԴՅՈՒՐԻՄԱՍՏ տե՛ս Դյուրըմբռնելի։
ԴՅՈՒՐԻՄԱՑ տե՛ս Դյուրըմբռնելի։
ԴՅՈՒՐԻՄԱՑՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Դյուրըմբռնելիություն։
ԴՅՈՒՐԻՆ 1. ա. Лёгкий. 2. ա. Ясный, простой. 3. ա. Беспрепятственный. 4. ա. Доступный. 5. ա. Предпочитаемый, предпочтительный. 6. մ. Легко.
ԴՅՈՒՐԻՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Лёгкость.
ԴՅՈՒՐՀԱՍԿԱՆԱԼԻ, տե՛ս Դյուրըմբռնելի։
ԴՅՈՒՐՈՐՍԱԼԻ, ա. Легко уловимый.
ԴՅՈՒՐՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Лёгкость. 2. Удобство. 3. Облегчение.
ԴՅՈՒՑԱԶՆ, ի 1. Полубог, титан. 2, Храбрый воин, богатырь, витязь (устар.). 3. (փխբ) Исполин, богатырь, великан.
ԴՅՈՒՑԱԶՆԱԲԱՐ, մ. По-богатырски.
ԴՅՈՒՑԱԶՆԱԾԻՆ, ա. (առասպ.) Богатырского происхождения.
ԴՅՈՒՑԱԶՆԱԿԱՆ, ա. 1. Богатырский. 2. Геройский, героический. 3. Героический (жанр).
ԴՅՈՒՑԱԶՆԱՀԱՅՐ, հոր (առասպ.) Отец богатырей.
ԴՅՈՒՑԱԶՆԱՄԱՅՐ, մոր (առասպ.) Мать богатырей.
ԴՅՈՒՑԱԶՆԱՄԱՐՏ, ի (առասպ.) Бой, схватка, битва богатырей.
ԴՅՈՒՑԱԶՆԱՅԻՆ, տե՛ս Դյուցազնական։
ԴՅՈՒՑԱԶՆԱՆԱԼ, ացա Превратиться в богатыря, стать богатырём.
ԴՅՈՒՑԱԶՆԱՊԵՍ, տե՛ս Դյուցազնաբար։
ԴՅՈՒՑԱԶՆԱՍԻՐՏ, ա. Мужественный, с богатырским сердцем.
ԴՅՈՒՑԱԶՆԱՎԵՊ, ի Героический эпос.
ԴՅՈՒՑԱԶՆԵՐԳ, տե՛ս Դյուցազներգություն։
ԴՅՈՒՑԱԶՆԵՐԳԱԿ, տե՛ս Դյուցազներգու։
ԴՅՈՒՑԱԶՆԵՐԳԱԿԱՆ, ա Эпический.
ԴՅՈՒՑԱԶՆԵՐԳՈՒ, ի Эпик.
ԴՅՈՒՑԱԶՆԵՐԳՈՒԹՅՈՒՆ, թյան 1. Эпос. 2. Эпопея.
ԴՅՈՒՑԱԶՆՈԳԻ, ա. С богатырской душой, храбрый, мужественный, смелый, отважный.
ԴՅՈՒՑԱԶՆՈՐԵՆ, տես Դյուցազնաբար։
ԴՅՈՒՑԱԶՆՈՒԹՅՈՒՆ, թյան Героизм, геройство (разг.), удальство, отвага.
ԴՅՈՒՑԱԶՆՈՒՀԻ, հու Богатырша.
ԴՅՈՒՑԱԶՈՒՆ, տե՛ս Դյուցազն։
ԴՅՈՒՑԱԿՐՈՆ, տե՛ս Դիցապաշտ։
ԴՅՈՒՑԱՊԱՇՏ, տե՛ս Դիցապաշտ։
ԴՅՈՒՑԱՊԱՇՏՈՒԹՅՈՒՆ, տե՛ս Դիցապաշտություն։