ԲՈՎԱՆԴԱԿՈՒԹՅՈՒՆ

ԾԻՐԱՆԻ ԾԱՌ
ԿՈՄԻՏԱՍ

Ծիրանի՛ ծաո, բար մի՛ տա, վա՛յ,
Ճըղներդ իրար մի՛ տա,վա՚յ.
Ամեն մեջըդ ման գալիս
Ցավերըս իրար մի՛ տա։

Հա՛, տըվե՚ք, ե՛տ տըվեք, սա՛րեր,–հովն ընկավ,
Սըրտիս խընդում ծովն ընկավ.
Գընա, էլ ետ չըգա էս տարվա տարին,
Սև դարդն իմ վըզովն ընկավ։

Հո՜վ, հով, հովն ընկավ,—
Սըրտիս խընդում ծովն ընկավ։

Մեոա բաղում բանելեն,
Սի կողմեն ջուր անելեն.
Ծառերին թուփ չըմընաց
Դարդիս դարման տանելեն։

Սև ամպը գըցել ա հով,
Մութը տըվել ա իմ քով.
Տեսնում եք ինձ պատել ա
Նըստած տեղիս քար չունիմ,
էրված սըրտիս ճար չունիմ.
Ա՛յ անօրեն, փուչ աշխարհ,—
Բաղ ունիմ ու բար չունիմ։